Oktober, maand van omslag en onrust. Machtige aantallen vogels trekken zuidwaarts, gedragen door schrale noorderwinden. En met zoveel vogels in de lucht, zijn roofvogels nooit ver weg. Roofvogels zoals het smelleken (stienwikel) op deze prachtig verstilde plaat van Rein Hofman. Halverwege oktober duikt hij bij ons op, in het kielzog van zijn op de vlucht geslagen proviant. Mooi trefkansje op Europa's kleinste valk - smellekens zijn nauwelijks groter dan een lijster - bieden onze kwelders zoals het Noarderleech. Devies is wel om minitieus het land af te speuren, want deze vaak en graag op de grond rustende minivalk raakt gemakkelijk zoek in het weidse landschap. Wie geluk heeft, ziet hem jage
Oktober, de Oude Venen.In een desolaat decor van afstervend riet en onpeilbaar zwart water houdt Neerlands kleinste snip zich schuil: het bokje (heale snip). Bokjes zijn echte einzelgängers, je ziet ze vrijwel altijd alleen. Áls je ze ziet, want in hun met rietpatroon bedrukte verenpak, weet je nooit waar het riet eindigt en het bokje begint. Alleen wanneer een mensenvoet hem dreigt te pletten, gaat hij op de wieken en zien we zijn twee gele rugstrepen en prachtige metaalglanzen. Ooit zou hij bij ons hebben gebroed. Zou, want hard bewijs ontbreekt. We zien ze voornamelijk in de herfst, wanneer hij zich laat afzakken uit zijn Scandinavische broedgebieden en hier komt bijtanken.Dus wie bokjes