Van 'kon minder' tot 'kon beter', de  emoties van een doosnee Fries kennen een smalle bandbreedte. Het 'himmelhoch jauchzend und zum Tode betrübt'  is hem vreemd, evenals superlatieven waarmee CV's doorgaans worden doorspekt.

In zekere zin geldt dat ook voor mij. Als jongen die 'hikke en tein' is in het hart van Friesland, opereer ik het liefst in de schaduw, observeer en schrijf verhalen.

Als uitstapje een website over vogels, een verwaarloosde maar weer opgebloeide jeugdliefde. Op deze site geen foto's in astronomische resoluties van dwaalgasten als Rüppels gier of Ross' gans. Mijn vogels zijn doorgaans 'portretjes' van alledaagse vogels, vogels van hús en hiem. Want heel vaak openbaart het bijzondere zich in het eenvoudige.

​