Pasje achteruit

Ezumakeeg, twee ogenschijnlijk identieke strandlopertjes. Ogenschijnlijk, want het geoefend oog weet beter. Zoals het oog van mijn buurman, die door een indrukwekkend telecanon tuurt. Hoewel kwaliteit niet altijd in de lengte zit, weet ik uit ervaring dat de expertise van vogelaars doorgaans recht evenredig is met de lengte van hun lens. "Temmincks voor, kleine achter" klinkt het beslist. Omdat hij aan de uiteinde van mijn bescheiden lens ook een bescheiden vogelaar vermoedt, volgt een toelichting: Temmincks strandlopers zijn veel donkerder dan kleine, die op zijn beurt weer te herkennen zijn aan de lichte 'V' op hun rug. Kort daarop laat hij op zijn camera een indrukwekkend portret van een grote grijze snip zien, vanmorgen nog op de plaat gelegd. In prachtkleed! Ik wilde hem mijn lepelaars laten zien van deze morgen, maar besluit het niet te doen. Soms past een pasje achteruit.