Zigeunerkind met traan

Natuurlijk stond de appelvink hij op mijn verlanglijstje. Kijk alleen maar naar die enorme kokkert! Toch lukte het mij nog nooit om hem op mijn netvlies te krijgen. Tot vandaag. En hoe! Pontificaal in het strijklicht van de eerste zonnestralen. Maar toch knaagt er iets. Iets onbestendigs waar ik geen vinger op kan leggen. Is het de hut van waaruit ik hem bespied? Kan zijn dat de fotohut van Han Bouwmeester, HB9 voor intimi, té comfortabel is? Is het misschien het voer dat wij rond het door mensenhanden geconstrueerde vijvertje hebben gelegd. Of de kunstmatig gestileerde takken die in het kader van alles-voor-een-mooie-foto rondom de hut zijn gespijkerd? Doet mij denken aan de mijn eerste visarend die ik jaren geleden zag in Schotland. Voor